Cykl: Igrzyska Śmierci (#1 w serii )
Autor: Suzanne Collins
Wydawnictwo: Media Rodzina
Data wydania: 2009
ISBN: 9788372783578
Moja ocena: 6/6 ♥
_______________
Na ruinach dawnej Ameryki Północnej
rozciąga się państwo Panem, z imponującym Kapitolem otoczonym przez
dwanaście dystryktów. Okrutne władze stolicy zmuszają podległe sobie
rejony do składania upiornej daniny. Raz w roku każdy dystrykt musi
dostarczyć chłopca i dziewczynę między dwunastym a osiemnastym rokiem
życia, by wzięli udział w Głodowych Igrzyskach, turnieju na śmierć i
życie, transmitowanym na żywo przez telewizję. Bohaterką, a jednocześnie
narratorką książki jest szesnastoletnia Katniss Everdeen, która mieszka
z matką i młodszą siostrą w jednym z najbiedniejszych dystryktów nowego
państwa. Katniss po śmierci ojca jest głową rodziny - musi troszczyć
się o młodszą siostrę i chorą matkę, a jest to prawdziwa walka o
przetrwanie...
_________________
Powiem jedno - ta książka jest świetna !!
Pomysł Suzanne Collins na tak niesamowitą, trzymającą w napięciu historię robi ogromne wrażenie. "Igrzyska śmierci" to książka, która ukazuje okrucieństwo ludzi, żądzę władzy i dominacji. Losy Katniss i Peeta chwytają za serce. Dlaczego ??
Głodowe Igrzyska to turniej, w którym dwudziestu czterech nastolatków walczy ze sobą na śmierć i życie. Pochodzą z dwunastu dystryktów, z jakich drogą losowania wybierani są chłopiec i dziewczyna. Dla większości z nich jest to równoznaczne z wyrokiem. Nigdy już nie zobaczą swej rodziny, bliskich... Zwycięzca może być tylko jeden.
Suzanne Collins ukazuje swą wizję przyszłości. Ludzie pokazani są jako bezduszni i okrutni, a Igrzyska same w sobie mają coś z walk gladiatorów. Zatem czy jej spojrzenie na świat nie jest odrobinę prawdziwe ?? Podobają mi się słowa umieszczone na tylnej okładce książki, gdyż świetnie ją opisują:
"To nie jest książka dla dzieci. To jest powieść dla dojrzałych młodych
ludzi, którzy rozumieją, że okrucieństwo jest częścią historii
ludzkości, którzy potrafią dostrzec jego znamiona w najbardziej
wyrafinowanych formach i którzy jak Katniss mają w sobie odwagę i
determinację, by się przeciwstawić."
Oczywiście autorka nie skupia się tylko na okrucieństwie, pojawia się wątek miłosny pomiędzy Katniss, a Peetą. Z początku prowizoryczne, wyreżyserowane uczucia zaczynają ewoluować w coś głębszego, czego łatwo było się akurat domyślić. Jednakże Suzanne Collins jest panią sytuacji i tak układa poszczególne wydarzenia, że nie może obejść się bez współczucia, wzruszenia i chwil radości. Czytelnik łaknie czytać o nich jak najwięcej.
Ponadto sposób w jaki cała historia jest przedstawiona niesamowicie przypadł mi do gustu. Sposób wypowiadania się Katniss, jej bezpośredniość, mieszane uczucia i przeróżne przemyślenia sprawiają, iż mamy wrażenie, że jesteśmy nią samą albo, że czytamy jej pamiętnik. Możemy utożsamić się z główną bohaterką i nawet nie zauważyć upływającego czasu.
Zaraz po przeczytaniu książki obejrzałam film. Nie do końca przypadł mi do gustu, a moje wyobrażenie różniło się nawet bardzo. Mimo to, ekranizacja jest zrobiona przyzwoicie i nie widzę powodu, aby posunąć się do słów krytyki. Zastanawia mnie tylko czemu z trylogii powstaną cztery filmy... Hmmm... ;D
Jestem pewna, że każdemu z was odezwie się sumienie, poruszy serce i ogarną refleksje na temat tego jakim jesteście ludźmi. Warto się nad tym zastanowić, gdyż na pewno nikt nie chce, żeby tak wyglądała nasza przyszłość. Polecam !!
jak dla mnie najlepsza część z całej trylogii :)
OdpowiedzUsuń